گروه فرهنگی مشرق - سرجیو لئونه متولد سوم ژانویه در سال 1929 است.او فرزند روبرتو روبرتی (وینچنزو لئونه) فیلمساز معروف و پرکار ایتالیایی متوفی به سال 1959 است.سرجیو به دلیل علاقه اش به سینما تحصیل در رشته حقوق را در سن 18 سالگی رها کرد و در استودیو معروف چینه چیتا مشغول به دستیاری کارگردانی شد.حضور در کنار کارگردانان مطرح ایتالیایی و امریکایی مانند ویتوریو دسیکا و یا ویلیام وایلر،سرجیو را به فن کارگردانی مسلط تر نمود و موجب شد که فیلم کم هزینه "مجسمه غول پیکر رودز" را در سال 1961 کارگردانی کند.
سرجیو لئونه 1989-1929
از اواسط دهه 1950 سینمای وسترن امریکایی مسیری رو به افول نهاد.دلایل بسیاری در این سیر نزولی نقش داشت که یکی از آن شهرنشینی بود (دلایل افول سینمای وسترن کلاسیک را به مقاله دیگری موکول می کنیم) به هر حال سالهای ابتدایی دهه 1960 را می توان پایان عصر وسترن کلاسیک جان فوردی دانست.اما ظهور "وسترن اسپاگتی" و پیوند آن با هالیوود به نوعی این ژانر را در قواعدی متفاوت احیا نمود.
سرجیو لئونه در کنار کلینت ایستوود
سه گانه ای که لئونه آن را در بین سالهای 1961 تا 1964 ساخت که شامل دو اثر دیگر یعنی "به خاطر چند دلار بیشتر" و "خوب ، بد ، زشت" بود و در کنار او آثاری همچون "این گروه خشن" ساخته سام پکین پا در سال 1969 قرار گرفت را می توان اوج اعتلا سینما "وسترن اسپاگتی" دانست. پس از آن لئونه فیلم "روزی روزگاری در امریکا" را در سال 1968 کاگردانی کرد و پس از آن دو فیلم "سرت را بدزد،احمق" و "نام من هیچکس" را بین سال های 1971 و 1973 ساخت. در این سه فیلم میتوان سیر نزولی وستر اسپاگتی را با ورود مایه هایی از هجو و کمدی "بزن بکوبی" دید که فیلم "نام من هیچکس" ( لئونه این فیلم را به همراه تنینو والری به طرو مشترک در سال 1973 کارگردانی کرد) با بازی کمدین معروف یعنی ترنس هیل از جمله این آثار است.پس از این بود که می توان فصل پایانی وسترن اسپاگتی سینمای لئونه را مشاهده نمود تا این فیلم ساز در سال 1984 فیلم معروف خود "روز روزگاری در آمریکا" بسازد.
تصویر قهرمانان آثار سرجیو لئونه (مانند قهرمان اصلی سه گانه مذکور) در راستای کولونیالیسم و اهداف استعماری سیاست خارجی ایالات متحده قرار دارند.هفت تیرکشان انگلوساکسون و دوره گردی که به سرزمینی میرسند و با هرج و مرج و باج خواهی درون آن مبارزه میکنند این پی رنگ اصلی سینمای وسترن اسپاگتی است که در حوزه بین المللی سینما هالیوود تاثیر مهمی گذاشت و چهره امریکا را در هیبت یک ناجی ارائه داد.
مسعود قدیمی
سفر کلینت ایستوود به رم موجب دوستی نزدیک او با سرجیو لئونه شد.گویا پیش از این ایستوود به دلیل خدمت سربازی در ایتالیا با او آشنا شده بود.حاصل این دوستی فیلم جریان ساز "به خاطر یک مشت دلار" در سال 1964 بود که تاثیری بسیار مهمی در شکل گیری سینمای "وسترن اسپاگتی" داشت.
سرجیو لئونه 1989-1929
از اواسط دهه 1950 سینمای وسترن امریکایی مسیری رو به افول نهاد.دلایل بسیاری در این سیر نزولی نقش داشت که یکی از آن شهرنشینی بود (دلایل افول سینمای وسترن کلاسیک را به مقاله دیگری موکول می کنیم) به هر حال سالهای ابتدایی دهه 1960 را می توان پایان عصر وسترن کلاسیک جان فوردی دانست.اما ظهور "وسترن اسپاگتی" و پیوند آن با هالیوود به نوعی این ژانر را در قواعدی متفاوت احیا نمود.
سرجیو لئونه در کنار کلینت ایستوود
سه گانه ای که لئونه آن را در بین سالهای 1961 تا 1964 ساخت که شامل دو اثر دیگر یعنی "به خاطر چند دلار بیشتر" و "خوب ، بد ، زشت" بود و در کنار او آثاری همچون "این گروه خشن" ساخته سام پکین پا در سال 1969 قرار گرفت را می توان اوج اعتلا سینما "وسترن اسپاگتی" دانست. پس از آن لئونه فیلم "روزی روزگاری در امریکا" را در سال 1968 کاگردانی کرد و پس از آن دو فیلم "سرت را بدزد،احمق" و "نام من هیچکس" را بین سال های 1971 و 1973 ساخت. در این سه فیلم میتوان سیر نزولی وستر اسپاگتی را با ورود مایه هایی از هجو و کمدی "بزن بکوبی" دید که فیلم "نام من هیچکس" ( لئونه این فیلم را به همراه تنینو والری به طرو مشترک در سال 1973 کارگردانی کرد) با بازی کمدین معروف یعنی ترنس هیل از جمله این آثار است.پس از این بود که می توان فصل پایانی وسترن اسپاگتی سینمای لئونه را مشاهده نمود تا این فیلم ساز در سال 1984 فیلم معروف خود "روز روزگاری در آمریکا" بسازد.
هنری فوندا و چارلز برانسون در نمایی از روزی روزگاری در غرب 1968
سینمای وسترن را می توان در راستای دکترین امنیت ملی امریکا داست.این ژانر یکی از مهمترین ژانر-ایدئولوژی هالیوود در راستای تحریف تاریخ امریکا با اغراض استعماری است.به عنوان مثال در آثار جان فورد که مهمترین فیلمساز در اعتلای سینمای وسترن بود سرخپوستان انسان های وحشی و آدم خوار اند و سرزمین امریکا نیز بیابان برهوتی ست که نژاد انگلوساکسون آن را آباد می کند و سرخپوستان در این میان قصد کشتار آنان را دارند اما قهرمانان و آپاچی های امریکایی آنان را مغلوب می کنند،این میزان تحمیق و تحریف در سینمای وسترن در راستای تئوری "غرب وحشی" ست و تفاوت ماهوی با روایتی که هاوارد زین در کتاب تاریخ مردم امریکا آن را بازگو نموده است،دارد.
ترنس هیل در نمایی از فیلم نام من هیچکس 1973
تصویر قهرمانان آثار سرجیو لئونه (مانند قهرمان اصلی سه گانه مذکور) در راستای کولونیالیسم و اهداف استعماری سیاست خارجی ایالات متحده قرار دارند.هفت تیرکشان انگلوساکسون و دوره گردی که به سرزمینی میرسند و با هرج و مرج و باج خواهی درون آن مبارزه میکنند این پی رنگ اصلی سینمای وسترن اسپاگتی است که در حوزه بین المللی سینما هالیوود تاثیر مهمی گذاشت و چهره امریکا را در هیبت یک ناجی ارائه داد.
مسعود قدیمی
